Vraag niet hoe ik er terecht kwam (bus 85 en dan een stuk lopen en dan weer met een bus, met daarin een kale, geheel getatoeerde heer in een lange leren jas), maar opeens was ik er: dance valley. Geen intellectuelen hier, maar kapsters en administratief medewerkers (ook veel handwerklieden, electriciens vooral). Harde hoofden.
De wereld is niet zo eenvoudig als je lang bent. Het kost verschrikkelijk veel energie je lang-zijn te verbergen. Tijdens een concert bijvoorbeeld, moet je goed in de gaten houden dat je
achteraan staat. Vooraan is de druk eenvoudig niet te dragen (de enige keer in mijn leven dat ik gevochten heb, was met iemand die er over klaagde tijdens een concert. Hem heb ik gekeeld op het mengpaneel achter ons. Ik kijk daar met veel voldoening op terug).
Alles ging goed deze keer, totdat een brutale Engelse naar me toe kwam met de vraag: 'Wow, how tall are you?' Die klap ben ik niet meer te boven gekomen. Feitelijk was het festival toen afgelopen. (ik trap er altijd weer in bij vrouwen-die onverwachte dolkstoot. Een keer kwam een werkelijk prachtige vrouw op me af met het verzoek me een 'gekke vraag te mogen stellen'. Duizelend van opwinding stemde ik toe. 'Of ik soms wist of er hier ergens een Dirk van den Broek in de buurt was').
Schaduwkant was ook de vele modder: ik wist de demonen in mijn hoofd er niet van te overtuigen dat mijn pantalon wel degelijk gereinigd kon worden- iets wat ik nog deze nacht bewezen heb: bewuste broek hangt inmiddels brandschoon aan de waslijn. Mij krijgen ze niet klein.
Daarnaast was er mijn rugzak. Stel je voor: je probeert je wat kleiner te maken (kromme rug, op een been staan) en dan heb je ook nog die zak op je rug. In feite een onmenselijke prestatie. Op de grond zetten hielp ook niet. het schijnt bij de festival-mores te horen om zo hard mogelijk op rugzakken te trappen. Het inslikken van mijn woede hierover heeft me waarschijnlijk de das omgedaan, de komende tijd zal ik hiervoor de rekening moeten betalen.
De kraampjes-uitbaters heb ik in ieder geval goed bij de neus gehad. Aan mij hebben ze niets verdiend. Ik weiger 3 euro 50 (meer dan 7 gulden, meneertje!) te betalen voor een appel. Diep in de bewuste rugzak had ik stiekem mijn boterhamzakjes gepakt.
Bovendien heb ik een keer, triomfantelijk, tegen een hek gepist. Arjen-Dance valley: 1-1!
Gezien: Tiefschwarz, Steve Bug, Derrick May, Kevin Saunderson, DJ T, Ricardo Villalobos
