Saturday, January 26, 2008

restaurant sunshine


Ik maak nooit wat mee. Behalve vandaag. En twee maanden geleden. Ik bevond me, op uitnodiging van een Ethiopische moeder, in restaurant 'Sunshine', waar ik op de hoogte gebracht zou worden van de stand van zaken van de 'Ethiopische cultuur'. Na enig wachten bleek ik die avond de enige belangstellende te zijn. Dat wil zeggen: voor wat betreft het culturele gedeelte. De rest van het restaurant was goed gevuld, met, overwegend, witte eters. De presentatie had plaats op een soort verhoging in het zaaltje, waarop, in een kring, zo'n twaalf boomstronken, in uitbundige kleuren beschilderd, stonden opgesteld. De Ethiopische - wit, traditioneel gewaad- wees me de stronk waarop ik de avond door zou brengen. De presentatie bestond uit het tonen van een voor touristen bedoelde folder. Het was moeilijk op te maken wat er nu precies op de zwart-wit foto's afgebeeld was. Op een ervan meende ik een brommer te herkennen. Daarnaast was er een trommel, bespannen met een vel in rasta kleuren en een pen met daarop de tekst 'I love Ethiopia'. Daarmee was alles wel gezegd over de Ethiopische cultuur. Tijd om te eten. Het was geen pretje daar te zitten, op dat podium, ineengedoken op die boomstronk, nieuwsgierig aangestaard door de rest van de bezoekers. Met al mijn inspanning slaagde ik er in mijn niets-aan-de-hand-blik op te houden. Totdat het eten opgediend werd. Voor ons stond een forse aardewerken schaal, met daarop een omgekeerde, pyramidevormige pot. Uit een gat in de pot steeg een indringende zure lucht op. Met armgebaren werd me duidelijk gemaakt dat het de bedoeling was, het geserveerde met de hand naar de naar de mond te brengen. Het behoort tot de Ethiopische gewoontes om elkaar daarbij te 'voeren'. De precieze bedoeling daarvan is me in de paniek even ontschoten. Onder belangstelling van het voltallige restaurant - het geroezemoes was even stilgevallen - heb ik deze klus weten te klaren. Toen was het op. Het aansluitende 'koffie-ritueel' en het traditionele schouderdansen heb ik niet dan in volkomen verdoving doorstaan.

0 Comments:

Post a Comment

<< Home